Διαμεσολάβηση

Η διαμεσολάβηση είναι μια μέθοδος εξωδικαστικής επίλυσης ιδιωτικών διαφορών, στην οποία τα μέρη (αντίδικοι) διαπραγματεύονται μεταξύ τους με τη βοήθεια και τη συνδρομή ενός ανεξάρτητου και αμερόληπτου διαμεσολαβητή. Ο διαμεσολαβητής δεν είναι ούτε δικαστής ούτε διαιτητής, αλλά είναι ένας εκπαιδευμένος στις διαπραγματεύσεις διαφορών επαγγελματίας.

Μέσω της διαμεσολάβησης, οι έχοντες διαφορές μπορούν να τις επιλύσουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις και να καταλήξουν σε μία βιώσιμη και αμοιβαία ικανοποιητική διευθέτηση της διαφοράς τους, χωρίς να προσφύγουν στις ψυχοφθόρες, χρονοβόρες και υψηλού κόστους δικαστικές διαδικασίες.

Σε γενικές γραμμές, η διαμεσολάβηση είναι μια εθελοντική διαδικασία όπου τα μέρη μπορούν να επιλύσουν οποιαδήποτε διαφορά, εφόσον έχουν εξουσία διαθέσεως επί του αντικειμένου της διαφοράς. Επομένως στην διαμεσολάβηση, δεν μπορούν να εισαχθούν οι αναγκαστικού δικαίου διαφορές (πχ. υιοθεσία).

α. Οικογενειακές διαφορές

Η οικογενειακή διαμεσολάβηση αφορά τις διαφορές που ανακύπτουν μετά την διακοπή της έγγαμης συμβίωσης και μπορεί να δώσει λύση στα εξής προβλήματα:
– Μετοίκηση του ενός εκ των συζύγων
– Επικοινωνία με τα ανήλικα τέκνα
– Καθορισμός του ύψους της διατροφής
– Κατανομή κινητών και ακινήτων μεταξύ των συζύγων

β. Αστικές διαφορές

Οι αστικές διαφορές που μπορούν να επιλυθούν μέσω της διαμεσολάβησης είναι αναρίθμητες και σε αυτές περιλαμβάνονται οι περισσότερες διαφορές από τις καθημερινές μας συναλλαγές, όπως εμπορικές, τραπεζικές, ασφαλιστικές, οικονομικές, κληρονομικές, εργασιακές, κτηματικές, ιατρικής ευθύνης, μισθωτικές, κατασκευαστικές, πνευματικής ιδιοκτησίας και πολλές άλλες.

γ. Εμπορικές διαφορές

Οι εμπορικές διαφορές είναι αυτές που προκύπτουν από συναλλαγές μεταξύ των επιχειρήσεων και είναι αντικείμενο της διαμεσολάβησης. Οι συχνότερες σε εμφάνιση διαφορές είναι διαφορές οικονομικού αντικειμένου, προθεσμιών παράδοσης, ελαττωματικότητας προϊόντων, συμφωνιών αποκλειστικότητας, αθέτησης πληρωμής, ανεξόφλητων υπολοίπων.

Επειδή είναι μια διαδικασία η οποία έχει πολλά και σημαντικά πλεονεκτήματα, χρησιμοποιείται με θεαματικά ποσοστά επιτυχίας σε δεκάδες χώρες του εξωτερικού εδώ και χρόνια και με μεγάλη συχνότητα. Τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της διαμεσολάβησης είναι τα εξής:

α. Χαμηλό κόστος. Το κόστος της διαμεσολάβησης είναι σημαντικά μικρότερο από αυτό της δικαστικής αντιδικίας.

β. Ταχύτητα. Είναι μια διαδικασία με μικρή χρονική διάρκεια (λίγες ώρες ή ημέρες) εν αντιθέσει με τις πολυετείς δικαστικές διαδικασίες.

γ. Διατήρηση καλών σχέσεων. Οι συμφωνίες που επιτυγχάνονται επιτρέπουν να διατηρηθεί στο μέλλον μια βιώσιμη επαγγελματική & φιλική σχέση μεταξύ των μερών.

δ. Μυστικότητα. Γίνεται ιδιωτικά μεταξύ των μερών (αντιδίκων) παρουσία των δικηγόρων τους, και όλοι οι συμμετέχοντες δεσμεύονται εγγράφως να τηρήσουν το απόρρητο της διαδικασίας. Κατ’ αυτό τον τρόπο, αποφεύγεται η έκθεση των διαδίκων στις δικαστικές αίθουσες, διαφυλάσσεται η αξιοπρέπεια των μερών και δεν εκτίθεται η υπόθεση στα μάτια τρίτων λαμβάνοντας τυχόν αρνητική δημοσιότητα.

ε. Ευελιξία. Δεν στηρίζεται σε αυστηρούς δικονομικούς κανόνες. Τα μέρη έχουν τον έλεγχο για το αποτέλεσμα της διαδικασίας, και η συμφωνία θα είναι αποτέλεσμα της συνεννόησης μεταξύ τους. Μπορούν να αποχωρήσουν ελεύθερα από την διαμεσολάβηση σε οποιοδήποτε χρονικό της σημείο, χωρίς να αιτιολογήσουν αυτή τους την απόφαση.

στ. Εκτελεστότητα. Το πρακτικό συμφωνίας μιας επιτυχημένης διαμεσολάβησης μπορεί με πρωτοβουλία οποιουδήποτε από τα δύο μέρη να κατατεθεί στη γραμματεία του καθ’ ύλην αρμόδιου δικαστηρίου και να γίνει τίτλος εκτελεστός. Με άλλα λόγια, ένα επιτυχημένο πρακτικό διαμεσολάβησης έχει ισχύ δικαστικής απόφασης.

Εν κατακλείδι, είναι μία σύντομη διαδικασία επίλυσης διαφορών, σε αντίθεση με την εξαιρετικά χρονοβόρα επίλυση των διαφορών στα δικαστήρια. Εκεί το κόστος είναι μεγάλο και ούτε καν μπορεί να υπολογιστεί εκ των προτέρων. Μέσω της διαμεσολάβησης, οι διάδικοι αποφεύγουν την μακρινή δικάσιμο, την ανασφάλεια των αναβολών, την αναμονή για την έκδοση δικαστικής απόφασης.  Αποφεύγουν την αβεβαιότητα των ένδικων μέσων.

Είναι επίσης μία διαδικασία οικονομική. Τα μέρη έχουν την δυνατότητα να επιλύσουν την διαφορά τους χωρίς να καταβάλλουν δικαστικά ένσημα ή και άλλα δικαστικά έξοδα. Αρκεί η κάθε πλευρά να καταβάλλει την αμοιβή του πληρεξουσίου της δικηγόρου για την παράσταση στην διαμεσολάβηση. Τέλος να συμφωνήσουν στην κατανομή του κόστους της αμοιβής του διαμεσολαβητή.